معنی قطعه استوانهای توخالی
حل جدول
لغت نامه دهخدا
توخالی. (ص مرکب) کاواک. مجوف. اجوف. مقابل توپر، مصمت، رُسْت. بی مغز. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || دروغین. (یادداشت ایضاً).
- تشر توخالی، دعوی بی معنی. تهدیدی بی قدرت انجام آن. توپ خالی. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- توپ توخالی، تشر توخالی. تهدید توخالی.
- وعده های توخالی، وعده های دروغین.
قطعه
قطعه. [ق َ ع َ] (اِخ) دهی از دهستان چهاراویماق بخش قره آغاج شهرستان مراغه واقع در 28000 گزی جنوب خاوری قره آغاج و 48000 گزی شمال ارابه رو تکاب به شاهین دژ. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن معتدل و سکنه ٔ آن 54 تن است. آب آن از رودخانه ٔ آیدوغموش و محصول آن غلات، نخود، بزرک و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان جاجیم بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
فرهنگ معین
آن چه درونش خالی است، پوک. مق تو پُر، (عا.) بی - ارزش، پوچ. [خوانش: [فا - ع.] (ص.)]
مترادف و متضاد زبان فارسی
پوچ، پوک، مجوف، میانتهی،
(متضاد) پر
فرهنگ فارسی هوشیار
فرهنگ واژههای فارسی سره
کاواک
فارسی به عربی
جرح بلیغ
قطعه قطعه کردن
صنف، فطیره، قطعه
قطعه
جزء، جزیره، قدح، قطعه، کتله، لجنه، لمسه، لوح الزجاج، لوح خشبی، مرور، موامره
قطعه قطعه
إرْباً إرباً
معادل ابجد
1765